خواص و فواید گلاب
گلاب را می توان معجزه طبیعت نامید خواص و فواید بسیاری در این عصاره قرار دارد که در درمان بسیاری از درد ها و بیماری ها می تواند موثر باشد.
این گل بهاری از اواسط اردیبهشت تا اواخر خرداد رویش دارد و از خواص درمانی فراوانی برخوردار است.
گلاب معروفترین نوع عرقیات است که از گل سرخ گرفته می شود.
گفته می شود که حضرت محمد(ص) از عطر این گل استفاده می نمودند و به همین دلیل گل سرخ را با نام گل محمدی نیز می شناسند.
گلاب بعد از سکنجبین بیشترین مصرف را در بین مردم در قدیم داشته و امروزه نیز مصرف فراوانی دارد.
گلاب یکی از نوشیدنی های پرمصرف در طب سنتی است.
گلاب طبع میانه تا حدودی رو به خنکی دارد.
بنابراین برای اکثر افراد مصرف آن توصیه می شود و عارضه خاصی ندارد.
طبیعت گلاب گرم است و مقوی معده، قلب، کبد و اعصاب بوده و آرامبخشی قوی به حساب می آید.
به همین دلیل است که قدیمی ترها مصرف گلاب را در روزهای سخت و پرتنش لازم می دانستند.
این مایع خوشبو و معطر تا حدودی تحریک کننده جریان خون بوده و بافت پوست را به تولید سلول های جدید تحریک می کند.
فواید مصرف گلاب
گلاب در طب سنتی ایرانی دارای خواص فراوانی است که مهم ترین آن آرام بخش بودن آن است.
شاید به همین دلیل است که در مراسم عزاداری از آن استفاده می شود.
* گلاب علاوه بر خاصیت آرام بخشی ضد استرس هم هست.
همچنین به دلیل تقویت سیستم عصبی، مصرف آن یا بوئیدن آن در درمان بسیاری از سردردها هم کاربرد دارد.
به هنگام شب برای رفع بی خوابی موثر است.
از طرفی برای کاهش خستگی می توان آن را مصرف کرد.
برای تقویت لثه توصیه می شود.
حتی برای بهبود آفت های دهان کاربرد دارد.
گلاب به عنوان یک پاک کننده مناسب برای پوست قابل استفاده است و به شادابی پوست کمک می کند.
گلاب برای معده و مخصوصاً دهانه معده مفید است، بنابراین می تواند در رفع نفخ یا ریفلاکس موثر باشد.
گلاب برای مجاری هوایی و ریه ها نیز مفید است.
نرم کننده و لینت دهنده مجاری هوایی و گلو و حلق است.
بخصوص برای افرادی که در شغلشان زیاد از حنجره خود استفاده می کنند نظیر مداحان و خوانندگان، آموزگاران، قاریان و امثالهم مفید است.
گلاب در طب سنتی ایرانی دارای خواص فراوانی است که مهم ترین آن آرام بخش بودن آن است.
شاید به همین دلیل است که در مراسم عزاداری از آن استفاده می شود
یکی از دلایلی که در مراسم عزاداری و سوگواری اموات از گلاب استفاده می کنند این است که مزاج افراد مصیبت دیده که معمولاً دچار استرس، بی خوابی و پرفعالیتی و لذا حرارت بالا شده اند را رو به خنکی و تعدیل برده؛ بوی آن برای قلب و مغز مفید، آرام بخش و تسکین دهنده است؛ طعم آن مورد پسند ذائقه و گوارا بوده، اشتها را که معمولاً در هنگام بروز استرس و غم مختل می شود تحریک نموده؛ باعث تسکین حلق و حنجره و صدا نیز می شود.
از آنجایی که طبع گلاب رو به خنکی است برای سوزش مجاری ادراری هم مفید است.
در خیلی از موارد، سوزش ادرار به دلیل عفونت نبوده بلکه به دلیل گرمی مزاج یا افزایش ماده صفرا در خون و ادرار می باشد که گلاب در این موارد کمک کننده خوبی است.
کسانی که در معرض حرارت بالای مزاج می باشند (استرس، عصبانیت زیاد، بی خوابی، گرمی مزاج پایه، مصرف گرمی جات، فصول یا مناطق گرمسیر)، از مصرف گلاب یا شستشوی بدن با گلاب نفع زیادتری می برند.
برای شخص تب دار توصیه می شود گلاب خنک (یخچالی یا با یخ) بنوشند و یا اینکه در ظرفی به همراه آب ریخته، پارچه ای را با آن آغشته کنند و دست و پاها و صورت را با آن شستشو دهند (پاشویه، بدن شویه)؛ مخصوصاً توصیه می شود ناحیه کبد (بالا و راست شکم) که نیاز بیشتری به خنک شدن دارد (چون کبد عضو گرمی است) را با پارچه آغشته به گلاب خنک نمایند.
گلاب برای تقویت قوای عمومی بدن موثر است و باعث تجدید انرژی در بدن می شود.
بوییدن و خوردن آن برای افرادی که در ایام امتحانات هستند، توصیه می شود.
گلاب همچنین برای کسانی که سردرد ناشی از گرمی و چشم درد و سرخی چشم دارند موثر است.
در این گونه موارد بوییدن، شستشو و اسپری کردن به ناحیه سر نیز بسیار موثر واقع می شود.
خواص و فوائد گلاب
سایر خواص درمانی گلاب:
از بُخور گلاب می توان برای درمان گلودرد و بیماری های تنفسی استفاده نمودبرای معالجه اشخاص گرمازده، بهترین راه خورانیدن گلاب همراه با مقداری یخ است.
گلاب بهترین نوشیدنی برای کسانی است که دچار خونریزی سینه و گلو هستند.
نوشیدن گلاب خنک، گرمی درون را از بین می برد و بدن را تقویت می کند و بوییدن آن برای تقویت قلب و رفع بیهوشی و تقویت حواس باطنی مفید است.
خوردن گلاب برای رفع بوی بد دهان مفید است .
گلاب تحریککننده هورمونها بوده تا حدودی تنظیمکننده قاعدگی است.
خوردن گلاب به بیماران قلبی توصیه میشود
نوشیدن روزانه یک لیوان دوغ مخلوط با گلبرگهای گل محمدی برای تنظیم کار جهاز هاضمه خصوصا در روزهای گرمی که به سر می بریم پیشنهاد میشود.
گلاب ضدعفونی کننده است؛ برای درمان زخم ها و جلوگیری از چرکی و عفونی شدن آن، مورد استفاده قرار می گیرد.
گلاب مانع از ورود ویروس های متفاوت به بدن می شود.
گلاب، ماهیچه ها و روده ها و رگ های خونی را منقبض می کند تا مانع افتادن دندان، ریزش مو، چروک شدن پوست و از بین رفتن استحکام روده ها، ماهیچه های ناحیه شکم و اندام ها شود. علاوه بر آن با انقباض رگ های خونی مانع از خون ریزی بر اثر زخم و خراش می شود.
گلاب با باکتری مبارزه می کند؛ در درمان اسهال، وبا، حصبه، مسمومیت غذایی و بیماری های دیگری که بر اثر باکتری به وجود می آید، موثر است. گلاب در درمان عفونت های باکتریایی داخلی مانند روده، معده، مجرای ادراری، عفونت های خارجی روی پوست، گوش و چشم نیز موثر است.
گلاب به دلیل داشتن خاصیت ضدعفونی کننده و ضدمیکروبی برای شستشوی چشم مناسب است؛ البته گلابی که به این منظور استفاده می شود باید عاری از آلودگی ها و به اصطلاح کاملا استریل باشد.
برای رفع خستگی و درد چشم نیز می توانید مقداری گلاب به پشت پلک های خود بمالید.
گلاب زردآب را از کیسه صفرا خارج می کند و مانع مشکلاتی چون اسیدیته می شود.
در گذشته گلاب در طب سنتی مصارف درمانی بسیاری داشته است.
به عنوان مثال دندان درد را با چکاندن چند قطره گلاب روی دندان پوسیده تسکین می بخشیدند.
سرعت لخته شدن خون را افزایش می دهد که این موضوع برای افرادی که پس از جراحی و آسیب دیدن به خون ریزی داخلی و خارجی دچار می شوند، حیاتی است.
"گلاب و عرقیات قدح"